حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:
 دوستى مرزهایى دارد که هر کس همه یا برخى از آنها را داشته باشد، دوست است وگرنه او را

"""اصلاً دوست مشمار"""

 نخست این که ظاهر و باطنش با تو یکى باشد؛

دوم این که آبروى تو را آبروى خودش داند و عیب و بى آبرویى تو را عیب و بى آبرویى خودش؛

 سوم این که مقام و مال ، (برخورد) او را نسبت به تو عوض نکند؛

چهارم این که هر کمکى از دستش بر مى آید از تو دریغ ننماید ؛

و پنجم که در بردارنده همه این خصلتهاست، این که در هنگام گرفتارى ها تو را تنها نگذارد .


📚بحارالانوار ج90 ص24 ح78