در چندین هفته قبل عرض می کردم که در حاشیه مراحل تزکیه نفس ، چند موضوع هست که مهم و باید درباره اش بحث شود
و عرض کردم که :
 یکی : " تقواست " ،
و یکی : هم "شرح صدر " است و
سومی : " ایمان به پروردگار " است .
بطور کلی " ایمان " برای هر بشری در هر کاری مفیدتر از آن وقتی است که انسان به آن چیز و آن کار
و آن اعتقاد نداشته باشد .
در آیات قرآن بسیار این کلمه یعنی " ایمان به پروردگار " در مرحله اول ،
و بطور کلی " ایمان به هر کاری " در مرحله ثانی ، از اهمیت فوق العاده ای در قرآن شریف برخوردار است .
شما از همان اول سوره بقره که شروع می کنید ، می بینید درباره ی متقین که می فرماید :
《 الذین یؤمنون بالغیب 》
آن کسانی که ایمان به غیب دارند .
مهمترین مراتب " ایمان " ،
 ایمان به غیب است .
ایمان به غیب ، یعنی ایمان به ندیدنی ها ، استلام (لمس کردن) نکردن ها و استباع نکردن ها و آنچه که مربوط به حواس پنجگانه است نبودن ها .
من مکرر عرض کرده ام که ؛
اعتقاد یعنی عقد قلب ، دلبستگی .
همینی که ما مسلمانیم و شهادت به وحدانیت پرودگار می دهیم و
شهادت به رسالت رسول اکرم (صلى الله علیه وآله) می دهیم
و اعتقاد به ائمه اطهار (علیهم السلام) داریم و اعتقاد به آخرت داریم ،
یعنی معتقدیم .
معتقد بودن یعنی گره زدن ، دلبسته بودن و این
اعتقاد اگر ایمان با او توأم باشد ارزش دارد و
بر همین اساس خدای تعالی در قرآن بیشتر روی ایمان تکیه کرده و دائما می فرماید :
《 یا أیها الذین آمنوا ...》
《 الذین یؤمنون بالغیب ... 》
و از این جملات و کلمات که ارتباط با ایمان است در قرآن زیاد آمده است .
اول باید حقیقت ایمان و معنی ایمان را بفهمیم .
" ایمان " از " أمن " می آید .
" أمن " به معنای این است که انسان امنیت داشته باشد ،
هیچ خطا و اشتباه و خطری در کار نباشد ،
دل انسان به آن چیز آرام باشد .
مثلاً یک کوهنورد را اگر بخواهیم مثال بزنیم :
وقتی قلاب را یک محلی می اندازد ، این انداختن قلاب و وصل به یک محل شدن را اعتقاد گویند ، عقیده است .
عقیده هم از گره زدن و گره خوردن می آید .
یک چیزی را شما گر
ه می زنید ، حالا اطمینان دارید که این گره آنقدر محکم است که
شما را با این وزن نگه می دارد و پاره نمی شود ، یا این گره باز نمی شود .
اگر این اطمینان و این ایمان و این امنیت برایتان حاصل شد
شما می شوید " مؤمن "
ایمان به اینکه این گره و این قلاب و این وابستگی و این دلبستگی شما را نجات می دهد ، که این را می گویند " ایمان "
《 الذین یؤمنون بالغیب 》
به همین معناست .
《 والعصر ان الانسان لفی خسر الا الذین آمنوا ... 》
به همین معناست .
" ایمان " یعنی مطمئن شدن به اینکه این اعتقادتان مفید است ...