مهم ترین چیزی که باعث جلب روزی می شود ، تلاش و کوشش انسان در کنار توکل به خدا است . از روایات بر می‌آید که علاوه بر تلاش انسان اموری از جمله دعا می‌تواند در زیادی رزق مؤثر باشد، مانند: خوب همسایه‌داری کردن، رعایت بهداشت مانند کوتاه کردن شارب (سبیل) و ناخن و شستن سر با گل خطمی در روز جمعه که علاوه بر زیادی عمر، فقر رامی‌زداید. همچنین اذان گفتن، وضو داشتن(1)، صله رحم به خصوص با پدر و مادر، زیارت قبر امام حسین"(2).
برخی از سوره‌هایی که در روایات اسلامی برای زیاد شدن رزق و روزی توصیه شده عبارتند از:
1. سورة واقعه‌؛
امام صادق‌(ع) می‌فرماید: "کسی که هر شب سوره واقعه را بخواند....در دنیا سختی‌، فقر، نیازمندی و آفتی از آفت دنیا را نمی‌بیند و از دوستان حضرت علی‌(ع) می‌شود..."(3)
2. سوره همزه‌؛
امام صادق(ع) ‌می‌فرماید: "هر کس سوره همزه را در نمازی واجب بخواند، فقر از او دور می‌شود و روزی بر او روی می‌آورد..."(4)
3. لیل‌؛ پیامبر اکرم‌(ص) می‌فرماید: هر کس سوره لیل را بخواند ،خداوند آن قدر به او عطا می‌کند تا راضی شود . او را به سختی نمی اندازد و برایش آسان می‌گیرد"(5)
4. مزمل‌؛
رسول اکرم‌(ص) می‌فرماید: "هر کس سوره مزمل را بخواند در دنیا و آخرت سختی از او برداشته می شود".(6)
5. ذاریات‌؛
امام صادق‌(ع) می‌فرماید: "هر کس سوره ذاریات را روز یا شب بخواند، خداوند وضع زندگی او را اصلاح می‌کند و روزی فراوانی برایش می‌دهد..."(7)
6. ممتحنه‌؛
امام سجاد (ع) می‌فرماید: "هر کس سوره ممتحنه را در نمازهای واجب و مستحبی بخواند خداوند....فقر و دیوانگی را بر او و فرزندانش دور می‌کند".
دعاهای زیادی برای طلب روزی و رفع فقر و بدهکاری وارد شده است.
امام باقر (ع) فرمود: "برای طلب روزی در سجده نماز واجب بگو: یا خیر المسئولین و یا خیر المعطین، ارزقنی و ارزق عیالی من فضلک، فانّک ذو الفضل العظیم". (8)
از امام جواد (ع) نقل است که جهت وسعت رزق مکرّر بگو: " یا من یکفی من کل شیء و لا یکفی منه شیء اکفنی
ما أهمّنی"
امام علی (ع) می‌فرماید: "به پیغمبر از قرض شکایت کردم، فرمود: بگو :اللهم اغننی بحلالک عن حرامک و بفضلک عمّن سواک. اگر به قدر کوه بزرگی قرض دار باشی، خدا ادا می‌فرماید".(9)
برای اطلاع بیش تر از دعاها و نمازهای مخصوص، به حاشیه مفاتیح الجنان (باقیات الصالحات) مراجعه فرمایید.
اما آنچه موجب فقر و تنگدستی انسان می‌شود، در روایات بیان شده که برخی عبارتند از: خود را فقیر وانمود کردن،‌حرص زیاد، گدایی، اعتماد به خدا نداشتن، خیانت کردن، سستی و تنبلی، نفرین کردن فرزند، قسم دروغ، زنا و...(10).
پی‌نوشت‌ها:
1. میزان الحکمه، ج 2، ص 1073.
2. همان، ج 3، ص