اگر، مریم هستی و سکوتت را عیسی لب خواهد گشود، آسیه ای واز صبرت موسی به ثمر خواهد نشست، خدیجه ای و از دامنت کوثر جاری خواهد شد، فاطمه ! و فاطمه چگونه خواهی شد؟!!
اگر مریم باشی، آسیه شوی و خدیجه سلام الله علیها حتی فاطمه شدن یک قرآن آیه دارد ، یک قرآن وظیفه بر دوشت. با یک عبای رسول الله بر سرت، سنگین خواهد شد شانه هایت و از "الف لام میم" ردایت کشیده خواهد شد تا "انا اعطینا " و آنجا تازه ابتدای جاری شدن توست از سرچشمه ی کوثر تا خدا. از خدیجه بودن و فداکاری هایت تا فاطمه شدن و... فاطمه ماندنت. که قرآن، حیا و عفت فاطمه سلام الله علیها به "ناس" ختم می شود.
آری، میراث بانی فاطمه سلام الله علیها به من وتو ختم می شود. و آن میراث جز حیا و عفت و حجاب نیست. و تو هم چون دختران شعیب، مقابل موسی نیز قدم نخواهی گذاشت! اینگونه است عفت و چادرت را هیمه ی نااهلان بسوزاند، کعبه ی تنت بار دیگر برای علی خواهد شکافت اما پرده ی کعبه نخواهد افتاد!
این است چادر. اوج خنده و شادکامی ات در مقابل محارمت شکفتن دوسیب بهشتی از گونه هایت و یک انار ازمیانه ی لب هایت خواهد بود که به دست جبرییل از جنت روی لبت گل انداخته است. و صدای شادی ات و صوت ناکامی ات را نا اهلی نخواهد شنید. اینگونه است زهرایی شدن، زینت چهره ات سرمه ایست از قدم های رسول الله و سرخابه ایست از سیلی و خونابه های آن روز، کوچه! و در مقابل غیر محارمت ردایت روی زمین کشیده خواهد شد تا فدک.
تو برای پاسداری از ولایتت، حقت، حجابت را سلاح می گیری در مشت های گره کرده ات. و وقتی سکوت را می شکنی از دهانت در ، از نگاهت حیا، از کلامت کلام رسول الله برون خواهد ریخت. آفتاب سوزان ، برف ریزان ، هیچ کدام دندان های تیز گرگ های درنده را از نگاهت نخواهد دور کرد، و شره های باران از چادرت جاری خواهد شد و به کوثر خواهد پیوست. حقا که فرقان چادر توست، جداکننده ی میان حق و باطل.
حقا که جداکننده ی میان بهشت و جهنم نیزهم چادر توست که به چشم های خودم دیده ام چگونه بهشت دامان پاکت را از جهنم نگاه نااهلان جدا کرده ای. حقا چادرت آن مشکین ستر کعبه است که طواف می کنند فرشتگان دامانت را، چنانچه از کعبه والاتراست آبرویت، پس ارج چادرت هم از ستر کعبه شاید بالاتر باشد! و برای تو بس است از تمام قرآن نور، که تو آیه های نور هستی و بیشتر از تو درمیانه های نور نجابت را خواسته اند! که نجابتت نور است و هدایتگر .
و هیچ کس هدایت نشد مگر از دامان مادر! و حر به حب مادر سر به راه شد ، و راه ها به نام مادر به سرانجام رسید. و مادر یعنی زهرا سلام الله علیها... آفرین برتو که فاطمه می شوی و حافظ این قرآن! و این قرآن حافظت باشد. قرآن، حیا و عفت و نجابت فاطمه سلام الله علیها.
