شبهه:
کاش یک ماه هم بود که موظف بودیم : از اذان صبح تا غروب آفتاب فقرا رو سیر کنیم نه اینکه گشنگی بکشیم تا اونها رو درک کنیم....

پاسخ به شبهه

اولا که
دلیل اصلی روزه چیز دیگری است. چون انسان تفاوت مهمی با دیگر موجودات جهان هستی دارد. انسان از قدرت اختیار و آگاهی برخوردار است و به همین دلیل می تواند با وجود فراهم بودن خوراکی ها و نوشیدنی ها از خوردن آن اجتناب کند.

گرسنگی و تشنگی کشیدن نزد خدا فضیلت به حساب نمی آید بلکه استفاده از قدرت اختیار فضیلت است. این امر شما را از حیوان متمایز می سازد. انسان از قدرت اختیار و آگاهی برخوردار است و به همین دلیل می تواند با وجود فراهم بودن خوراکی ها و نوشیدنی ها از خوردن آن اجتناب کند. روزه مقاومت و اراده ی انسان را تقویت می کند و انسان را از انجام کارهای ناپسند باز می دارد. روزه ورزشی است که انسان را برای اطاعت از اوامر خدا آماده می سازد.

ثانیا:
امام صادق (ع) یکی از آثار روزه را این گونه بیان فرمودند: روزه به این دلیل واجب شده است که میان فقیر و غنی مساوات برقرار گردد، و این به جهت آن است که غنی طعم گرسنگی را بچشد و نسبت به فقیر ادای حق کند؛ چراکه اغنیا معمولاً هر چه را بخواهند برای آنها فراهم است، خدا می خواهد میان بندگان مساوات باشد، و طعم گرسنگی و درد و رنج را به اغنیا بچشاند تا آنان به ضعیفان و گرسنگان رحم کنند

ثالثا:
برخی از آثار اجتماعی روزه داری به زبان ائمه معصوم، عبارت است از:


الف. شکوفایی حسّ همدردی با فقرا و کم شدن شکاف طبقاتی: روزه حسّ همدردی و همسویی با قشر مستضعف را در انسان بیدار می کند. روزه دار با گرسنگی و تشنگی موقتی خود، عاطفه اش شکوفا شده و موقعیت گرسنگان و مستمندان را بهتر درک می کند و مسیری در زندگی او باز می شود که حقوق زیردستان را ضایع نکرده و از دردهای محرومان غافل نباشد. گرچه ممکن است افراد متمکن و ثروتمند را با توصیف حال گرسنگان و محرومان، متوجه حال آنان ساخت، ولی اگر این مسئله جنبه حسی و عینی به خود بگیرد بهتر اثربخش است. در حدیث معروفی از امام صادق (ع) نقل شده که «هشام بن حکم» از علت تشریع روزه پرسید، امام (ع) فرمود: «روزه به این دلیل واجب شده است که میان فقیر و غنی مساوات برقرار گردد، و این به جهت آن است که غنی طعم گرسنگی را بچشد و نسبت به فقیر ادای حق کند، چرا که اغنیا معمولاً هر چه را بخواهند برای آنها فراهم است، خدا می خواهد میان بندگان مساوات باشد، و طعم گرسنگی و درد و رنج را به اغنیا بچشاند تا آنان به ضعیفان و گرسنگان رحم کنند».


ب. حسن معاشرت: روزه داری زمینه پردازش به امور معنوی در انسان را فراهم کرده و عاملی است برای این که او را از ناهنجاری های اجتماعی دور و در مسیر تقوای اجتماعی و حسن معاشرت با هم نوعان خود قرار می دهد. البته این اثرگذاری از ناحیه ماه مبارک رمضان که نوع مردم در آن روزه هستند و شامل برنامه های ویژه ای همچون استحباب افطاری دادن و مانند آن است، جلوه بیشتری خواهد داشت.


ج. ایجاد فضای معنوی در جامعه و کاهش آسیب های اجتماعی: روزه، روحیه تقوا و خویشتن داری انسان را ایجاد و آن را به مرور زمان افزایش می دهد و در تربیت روحی تک تک افراد جامعه تأثیر مستقیم دارد؛ زیرا بیشتر گناهان فردی و اجتماعی، از دو ریشه غضب و شهوت سرچشمه مى‏گیرند و روزه‏، جلوى تندى‏هاى این دو غریزه را مى‏گیرد. لذا سبب کاهش فساد در جامعه و افزایش تقوا می شود
امیدوارم به جوابتون رسیده باشید

سختی کشیدن در روزه داری که یکی از اهداف آن همدردی با فقراست بدین معنا نیست که یکماه همدردی کنیم و تمام ....تا سال بعد ،
نه این همدردی به انسان چنان درسی میدهد که باعث میشود در کل سال انسان به فکر فقرا باشد سختی گرسنگی را درک کرده باشد و همین درک فقرا خود به تنهایی باعث میشود تا انسان در کل سال به فکر کمک به فقرا باشد ...
این متن شبهه ناک هم عده ای بی دین در جهت زیر سوال بردن اعتقادات مسلمین نوشته شده که با کمی تامل پی به دست های پشت پرده خواهید برد