بعضی وقتا که از گشنگی وتشنگی هامون توی ماه رمضون مینالیم یادمون نره:
سحری های شاهانه
افطاری های جانانه
بامعده های تازیرگلو پراز آب و غذا و میوه و زولبیا بامیه
بعدش تا لنگ ظهر خواب
زیر کولر،
پای تلویزیون یا فوقش سر کلاس درس،
تازه با هزاران نیت غیر از بندگی خدا مثل وزن کم کردن و لاغری و...چندان هنری نیست .
یادمون نره همین چندسال پیش خیلیا تو عملیات رمضان و ...بادهن روزه از تشنگی شهید شدن و دم نزدن.
خیلیا سحری و افطاری یکماه تمام کنسرو لوبیا خوردن و خداروشکر کردن.تازه اگه سهم خودشونو به بقیه نمیدادن.
خیلیا تو گرمای جنوب له له زدن تا حالا منو تو بشینیم و از کم مرامی خودمون واسه چندساعت گرسنگی وتشنگی که میدونیم به نفع خودمونم هست جوک بگیم و غر بزنیم و تیکه بندازیم و ...
راست گفت مولا علی(ع).
عده ای از ما از روزه فقط گشنگی وتشنگی نصیبمون میشه