قال الإمام الرضا علیه السلام:
«الإمامُ الماءُ العَذْبُ عَلَی الظَّماء». [1] .
امام آب گواراست،در وقت تشنگی.
کسی که در نهایت تشنگی و خستگی، در تابش شدید آفتاب و گرمای سوزان راه میرود، میفهمد که آب گوارا یعنی چه و یک قطره آب، در آن حال، قدر بیاندازه دارد.(مخصوصا الآن و در هوای گرم و با حالت روزه)
این است که کسانی معنی امام را میفهمند که به تشنگی رسیدهاند.
آیا انسانها از این آب شیرین استفاده کافی میکنند؟!
شکر این نعمت، وقتی ادا میشود که تشنگان برای رفع تشنگی، از آن آب شیرین استفاده کنند؛ نه این که آن را رها کرده بخواهند با هر آب تلخ و شوری رفع عطش کنند.
از بالاترین مصادیق این عطش،تشنگی در مسائل اعتقادی است. چند درصد از شیعیان، برای رفع این عطش، سراغ امام علیه السلام و سخنان ایشان میروند؟!
آیا برای احادیث ائمه علیهم السلام شأن مناسبی قائل هستند یا این که گفتار متکلّمان غیر مسلمان یا دانشمندان ضدّ شیعهرا مبنای «دین شناسی» قرار میدهند؟
این امر مورد ابتلای متفکّران و دانشمندان جامعه است نه مردم عادی و متأسفانه آنها - چنان که باید و شاید - بهای لازم را به سخنان گهربارِ اهل بیت علیهم السلام نمیدهند.
افسوس...
[1] الکافی، کتاب الحجّة، بابٌ نادرٌ جامعٌ فی فضل الإمام وصفاته، ح1.
امام آب گواراست،در وقت تشنگی.
کسی که در نهایت تشنگی و خستگی، در تابش شدید آفتاب و گرمای سوزان راه میرود، میفهمد که آب گوارا یعنی چه و یک قطره آب، در آن حال، قدر بیاندازه دارد.(مخصوصا الآن و در هوای گرم و با حالت روزه)
این است که کسانی معنی امام را میفهمند که به تشنگی رسیدهاند.
آیا انسانها از این آب شیرین استفاده کافی میکنند؟!
شکر این نعمت، وقتی ادا میشود که تشنگان برای رفع تشنگی، از آن آب شیرین استفاده کنند؛ نه این که آن را رها کرده بخواهند با هر آب تلخ و شوری رفع عطش کنند.
از بالاترین مصادیق این عطش،تشنگی در مسائل اعتقادی است. چند درصد از شیعیان، برای رفع این عطش، سراغ امام علیه السلام و سخنان ایشان میروند؟!
آیا برای احادیث ائمه علیهم السلام شأن مناسبی قائل هستند یا این که گفتار متکلّمان غیر مسلمان یا دانشمندان ضدّ شیعهرا مبنای «دین شناسی» قرار میدهند؟
این امر مورد ابتلای متفکّران و دانشمندان جامعه است نه مردم عادی و متأسفانه آنها - چنان که باید و شاید - بهای لازم را به سخنان گهربارِ اهل بیت علیهم السلام نمیدهند.
افسوس...
[1] الکافی، کتاب الحجّة، بابٌ نادرٌ جامعٌ فی فضل الإمام وصفاته، ح1.
