یکی از علمای بزرگ میگفت که من باورم نمیشد که اویس قرنی یک شب رو به رکوع و شبی رو به سجده بوده!
مقداری برام شبهه شد و یک بار از خدا خواستم که این لذت رو به من بچشونه.
ایشون میگه که رکوعی انجام دادم و ذکری گفتم ، به قدری لذت بردم که این لذت چیز دیگری بود!!
دومی رو گفتم , دیدم لذتم بیشتر شد و دیگه نفهمیدم چقدر طول کشید... انقدر تکرار می کردم که فکر کنم ساعتی به رکوع ایستاده ام..
گفتیم که اولین اثار گناهانی مثل
(چشم چرانی و توجه نداشتن به حدود شرعی و قرآنی حجاب ،نداشتن کنترل روی چشم هامون،بد دهانی و فحاشی و غیبت پشت سر دیگرون حرف زدن و. . . ) این هستش که اشتهای ما نسبت به معنویات کم میشه]
این لذت ها مال کسایی هستش که پشت به خدا ندارن..
مال کسایی که دچار غضب الهی نشدن...
سمت خدا/استاد عالی/۸۹/۷/۲۵