بسم اللّه الرحمن الرحیم
ما شاید در زندگی آدم های خوبی بشیم و یا بد باشیم یعنی مدام در یک طیف حرکت کنیم. از سمت خاکستری بعضی موقع ها به سمت سفید شدن پیش بریم و یا برعکس از خاکستری به سمت سیاه تر شدن پیش بریم.
شاید با خودمان بگوییم که این کار خوب را انجام دادیم با کار بد دیگری خرابش کردم، پس دعای من مستجاب نمی شود!
اما یک حالت هایی وجود دارد که در آن هیچ شکی نیست که خدا دعا را می پذیرد. مثلاً فرض کنید کسی که می بیند به آخر رسیده و تمام راه ها بن بست است در آن لحظه هیچ یار و یاوری غیر از خدا ندارد، پس از ته دل خدا را فریاد می زند.
این حقیقت ماجراست که خدایا به غیر از تو کسی نمی تواند کمکم کند " الهی و رَبِّی مَن لی غَیرُک" خدایا من بجز تو کیو دارم؟
یکی از این لحظات در هر روز ماه رمضان تکرار می شود. زمانی که قبل از اذان بدن دچار ضعف شده است، و یا زمانی که بیرون می روید زیر آفتاب می چرخید خیلی بیشتر تشنه می شوید.
خدایا لیوان آب و یا غذا نزدیکم هست می توانم برم بخورم اما بخاطر تو روزه گرفته ام، این صدق نیت را به خدا نشان می دهد.
من پیشنهاد می کنم از امشب به بعد تا آخر ماه رمضان در ده دقیقه باقی مانده تا اذان در آن حالتی که گرسنگی و تشنگی حائل شده یک مداحی از یه عطش گوش کنید.
یک قطره اشک هم که آمد این هم جزء مواردی است که خدا تضمین کرده که بعد از اشک بر امام حسین (ع) من دعا را اجابت می کنم.
ما در قرآن داریم { مَن جَاء بِالْحَسَنَةِ} و در روایات آمده یعنی حُب اهل بیت.
در آن دنیا می گویی خدایا من گناهکارم اما اهل بیت و را دوست داشتم این دروغ نیست واقعیته، این دوست داشتن و حُب قیمت دارد و اثر گذار است. یعنی اگر جای فرد خیلی بد باشد بهتر می شود حتی در مواردی بعضی ها را بهشتی می کند. اشتباه کردم اما اهل بیت را دوست داشتم این چیزی که در آن اِن قلت نیست.
خدایا دو رکعت نماز خواندم فرشته ها در جواب می گویند چند دقیقه بعدش خراب کردی صدقه دادم با منت گذاشتن خراب شد. اما آن ضعف بدنی که همان لحظه هست و اشک امام حسینم که معروفه فلذا من اعتقاد دارم این دو در کنار هم می تواند بسیار اثر گذار باشد.
و نکته دیگر از الان می گویم برای شب های قدر بهترین دعا ظهور آقا صاحب الزمان را خواستن است حالا کنارش چیز دیگری هم خواستید بخواهید اما اول از ته دل و تمام وجود از خدا ظهور را بخواهید. از همه ی شما می خواهم برای منم دعا کنید.
التماس دعای فرج
علی اکبر رائفی پور
۱۳۹۴/۴/۱۲
ما شاید در زندگی آدم های خوبی بشیم و یا بد باشیم یعنی مدام در یک طیف حرکت کنیم. از سمت خاکستری بعضی موقع ها به سمت سفید شدن پیش بریم و یا برعکس از خاکستری به سمت سیاه تر شدن پیش بریم.
شاید با خودمان بگوییم که این کار خوب را انجام دادیم با کار بد دیگری خرابش کردم، پس دعای من مستجاب نمی شود!
اما یک حالت هایی وجود دارد که در آن هیچ شکی نیست که خدا دعا را می پذیرد. مثلاً فرض کنید کسی که می بیند به آخر رسیده و تمام راه ها بن بست است در آن لحظه هیچ یار و یاوری غیر از خدا ندارد، پس از ته دل خدا را فریاد می زند.
این حقیقت ماجراست که خدایا به غیر از تو کسی نمی تواند کمکم کند " الهی و رَبِّی مَن لی غَیرُک" خدایا من بجز تو کیو دارم؟
یکی از این لحظات در هر روز ماه رمضان تکرار می شود. زمانی که قبل از اذان بدن دچار ضعف شده است، و یا زمانی که بیرون می روید زیر آفتاب می چرخید خیلی بیشتر تشنه می شوید.
خدایا لیوان آب و یا غذا نزدیکم هست می توانم برم بخورم اما بخاطر تو روزه گرفته ام، این صدق نیت را به خدا نشان می دهد.
من پیشنهاد می کنم از امشب به بعد تا آخر ماه رمضان در ده دقیقه باقی مانده تا اذان در آن حالتی که گرسنگی و تشنگی حائل شده یک مداحی از یه عطش گوش کنید.
یک قطره اشک هم که آمد این هم جزء مواردی است که خدا تضمین کرده که بعد از اشک بر امام حسین (ع) من دعا را اجابت می کنم.
ما در قرآن داریم { مَن جَاء بِالْحَسَنَةِ} و در روایات آمده یعنی حُب اهل بیت.
در آن دنیا می گویی خدایا من گناهکارم اما اهل بیت و را دوست داشتم این دروغ نیست واقعیته، این دوست داشتن و حُب قیمت دارد و اثر گذار است. یعنی اگر جای فرد خیلی بد باشد بهتر می شود حتی در مواردی بعضی ها را بهشتی می کند. اشتباه کردم اما اهل بیت را دوست داشتم این چیزی که در آن اِن قلت نیست.
خدایا دو رکعت نماز خواندم فرشته ها در جواب می گویند چند دقیقه بعدش خراب کردی صدقه دادم با منت گذاشتن خراب شد. اما آن ضعف بدنی که همان لحظه هست و اشک امام حسینم که معروفه فلذا من اعتقاد دارم این دو در کنار هم می تواند بسیار اثر گذار باشد.
و نکته دیگر از الان می گویم برای شب های قدر بهترین دعا ظهور آقا صاحب الزمان را خواستن است حالا کنارش چیز دیگری هم خواستید بخواهید اما اول از ته دل و تمام وجود از خدا ظهور را بخواهید. از همه ی شما می خواهم برای منم دعا کنید.
التماس دعای فرج
علی اکبر رائفی پور
۱۳۹۴/۴/۱۲
