روزی عده‌ای از کودکان در کوچه مشغول بازی بودند. پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ در حین عبور، چشمش به آنها افتاد و خواست نقش بسیار بزرگ پدران و مسؤلیت سنگین آنها را در رشد کودک به همراهانشان گوشزد کند.
فرمود: «وای بر فرزندان آخرالزمان از دست پدرانشان. »
اطرافیان پیامبر با شنیدن این جمله به فکر فرو رفتند. لحظه‌ای فکر کردند شاید منظور پیامبر، فرزندان مشرکان است که در تربیت فرزندانشان کوتاهی می‌کنند.
عرض کردند: «یا رسول الله، آیا منظورتان مشرکین است؟ »
- نه بلکه پدران مسلمانی را می‌گویم که چیزی از فرایض دینی را به فرزندان خود نمی‌آموزند و اگر فرزندانشان پاره‌ای از مسائل دینی را فراگیرند، پدران آنها، ایشان را از ادای این وظیفه باز می‌دارند.
اطرافیان پیامبر با شنیدن این سخن، تعجب کردند که آیا این چنین پدران بی مسئولیتی نیز هستند.
پیامبر که تعجب آنها را در چهره‌شان خوانده بود ادامه داد: «تنها به این قانع هستند که فرزندانشان از مال دنیا چیزی را به دست آورند...»
آنگاه فرمود:«من از این قبیل پدران بیزار وآنان نیز از من بیزارند.»[1]
بیان: در عصر حاضر، دلیل دوربودن وناآگاهی قشر عظیمی از کودکان ونوجوانان از مسائل مذهبی، بی توجهی والدینشان به این مسأله مهم است.
[1] . مستدرک الوسائل،ج2، ص625