ﻗﺒﻼ ﻫﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺳﺎ ﻫﺪﻑ ﺍﺻﻠﯽ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﺭﻓﻊ ﺗﺤﺮﯾﻢ ﻭ ... ﻧﯿﺴﺖ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻨﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﺤﺮﯾﻢ ﻫﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﯾﺎﺑﺪ ﺍﺻﻼ ﺩﺭﮎ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺎﻣﯿﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺳﺮ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ.
ﻫﺪﻑ ﺍﺻﻠﯽ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﮐﻼﻥ ﺗﺮﯼ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺁﻥ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻋﺎﺩﯼ ﺳﺎﺯﯼ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﺳﺖ.
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺟﻠﺐ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﻮﺍﺳﻄﻪ ﺁﻥ ﺑﺸﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺟﺎﯼ ﻣﻤﮑﻦ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻭ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺩﺍﺩ.
ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺩﯾﺸﺐ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺑﺎ ﺍﺳﺎﺗﯿﺪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪ: ﺍﻣﺮﻭﺯ سی و شش ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺳﭙﺮﯼ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﻭﺍﻗﻌﯿﺎﺕ ﺭﺍ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻛﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺩﻧﯿﺎ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻛﻨﯿﻢ.
ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﻫﺎﺷﻤﯽ ﺭﻓﺴﻨﺠﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﮔﺎﺭﺩﯾﻦ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﻫﺴﺘﻪﺍﯼ ﺗﺎﺑﻮﯼ ﮔﻔﺖﻭﮔﻮﯼ ﺭﻭ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻭ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﮔﺎﻣﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺎﯾﯽ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻃﺮﻓﯿﻦ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻼﺕ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺭﯾﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺩﺭ ﻫﺸﺘﻢ ﺍﺭﺩﯾﺒﻬﺸﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﮔﻔﺖ: ﺑﻌﻀﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﻫﺴﺘﻪﺍﯼ، ﺩﻭﻟﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﻌﻀﻞ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﻫﺴﺘﻪﺍﯼ ﺭﺍ ﺣﻞ ﮐﻨﺪ. ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﻫﺴﺘﻪﺍﯼ ﻭ ﺣﻞ ﺁﻥ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﮔﺎﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻞ ﻣﻌﻀﻼﺕ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺍﺳﺖ.
ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﭘﺮﻣﻌﻨﺎﯼ ﺣﻤﯿﺪ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺒﯽ ﻣﻌﺎﻭﻥ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺩﻓﺘﺮ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦ ﻣﺎﻩ ﺳﺎﻝ ﺟﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺖ: ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺍﺭﺯﺵ ﺁﻏﺎﺯ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ، ﺑﻴﺶ ﺍﺯﻣﻮﺿﻮﻉ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ؛ ﺁﻧﺮﺍ ﺁﺳﺎﻥ ﺍﺯﺩﺳﺖ ﻧﺪﻫﻴﻢ.
ﻟﺬﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ﯾﺎ ﺗﺠﺎﻫﻞ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﮔﺮ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﮐﺴﯽ ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻨﺪ ﺩﻭﻟﺖ ﯾﺎﺯﺩﻫﻢ ﺑﺎ ﻫﺪﻑ ﺭﻓﻊ ﺗﺤﺮﯾﻢ ﻫﺎ ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻌﻄﯿﻠﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﺸﻮﺭ، ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺗﺤﺮﯾﻢ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﻭﺩ!
ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﮔﺎﻡ ﺍﻭﻝ ﺑﺎﺷﺪ، ﮔﺎﻡ ﺍﻭﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺟﻠﺐ ﺷﻮﺩ! ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮐﻮﺩﺗﺎﯼ بیست و هشت ﻣﺮﺩﺍﺩ، ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺍﺯ ﺷﺎﻩ، ﺑﻠﻮﮐﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺻﺪﺍﻡ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎﯼ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺑﺮﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺗﺤﺮﯾﻢ ﻫﺎ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻭ ... ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﺵ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺟﻠﺐ ﺷﻮﺩ!