جریان اصلاح طلب از هر سوراخی برای آسیب رساندن به جریان اصولگرایی استفاده می نماید خواه این روش بر اساس قائده بازی سیاسی باشد یا بر اساس ایجاد تشویش و نیرنگ!

 بررسی رسانه های جریان اصلاح طلب طی چند ماه گذشته نشان می دهد که این رسانه ها به طور متناوب چند محور رسانه ای را مورد توجه خود قرار داده و پیرامون آن به تولید محتوا پرداخته اند که مهمترین محور آن احمدی نژاد هراسی می باشد.

بر این اساس عمده ترین این محورها در دو بخش قابل رصد می باشد که عبارتند از:

۱- برجسته سازی فعالیت احمدی نژاد و یارانش

رسانه های جریان اصلاح طلب در مطالب مختلفی و به بهانه هایی چند، تلاش می کنند اخبار محمود احمدی نژاد را برجسته کرده و در چارچوب بازگشت وی آن را تعریف و تفسیر کنند.

به نظر می رسد اهداف اصلاح طلبان در این زمینه عبارت باشد از:

- احمدی نژاد هراسی و ایجاد هراس نسبت به بازگشت وی.
- ایجاد دو قطبی سازی با احمدی نژاد.
- بازی با واژه هایی همچون فساد برای در صدر نگاه داشتن اخبار احمدی نژاد به عنوان رزومه جریان اصولگرایی!

- مخابره پیام به طرف خارجی مبنی بر احتمال بازگشت احمدی نژاد به عرصه سیاسی و فراهم آوردن زمینه هراس خارجی.

در همین خصوص فقط به تیتر بازنشر اخبار احمدی نژاد در روزنامه شرق توجه نمایید:

شرق / احمدی نژاد: غرب به‌دنبال دستگیری امام زمان است
شرق / احمدی نژاد: دولتم جلوی طرح خاورمیانه جدید را گرفت
شرق / وقتی احمدی نژاد با نظر رهبری مخالف بود، بعضی نامه ها گم می شد
شرق / «یکتا» تکثیر می‌شود

۲- برجسته سازی گشایش های اقتصادی پساتحریم

یکی دیگر از محورهایی که در رسانه های اصلاح طلب همواره مطرح بوده و طی روزهای گذشته در آستانه دورنهایی مذاکرات هسته ای شدت بیشتری یافته، تلاش برای علاقمند نشان دادن شرکت های خارجی برای حضور و سرمایه گذاری در ایران می باشد.

نکته قابل تامل در این زمینه این می باشد که در خبرهایی که در این چارچوب منتشر می شود، تصریح می شود که گشایش اقتصادی اما منوط به رسیدن به توافق هسته ای می باشد و لا غیر.

به نظر می رسد جریان اصلاح طلب می کوشد که به نوعی جامعه مخاطب خود را شرطی و زمینه های انتظار کاذب و رسیدن به توافق به هرقیمتی را در اذعان تداعی نماید.

همچنین تلاش آنان در این زمینه در چارچوب خوش بینی نسبت به توافق نهایی بوده و کوشش می شود که ایده اصلی توافق در نظر گرفته شده و هر گونه امتناع در این زمینه تابعی از عدم انعطاف ایران تعریف شود!!

همچنین در این خصوص نگاه دقیق به رسانه های اپوزیسیون نیز بی تردید این نگره را تقویت کرده و به وضوح دیده می شود که این رسانه ها از شگرد تبلیغی سه کنج بهره می‌گیرند تا طرف ایران را به انعطاف و دادن امتیازات بیشتر در مذاکرات ترغیب کنند.

 عمده مطالب محورها و گزاره‌های تبلیغی بکار گرفته شده در فضای تبلیغی این رسانه ها، ضمن گوشزد کردن زمان کم باقیمانده تا ضرب‌الاجل و نیز کم بودن احتمال تمدید مذاکرات، به گونه‌ای معنادار از سخت و اصولی بودن موضع طرف مقابل نیز سخن می‌گوید تا با تنگنا قرار دادن طرف ایرانی، امتیازات لازم گرفته شود.

به عبارت دیگر موقعیت و شرایط مذاکرات به گونه‌ای ترسیم می‌شود که ناگزیری ایران به نرمش بیشتر منطقی جلوه داده شود. همچنین به نظر می‌رسد فضای تبلیغی این رسانه ها « ناگزیری ایران در دستیابی به توافق هسته‌ای » را مفروض انگاشته است.