خوش خُلقى‏ از نشانه های ایمان است که برکات دنیایی و اخروی بسیاری برای انسان به همراه دارد و حتی ترازوی اعمال نیک انسان در آخرت را سنگین می کند.
 پیامبر اکرم (صل الله علیه وآله وسلم) می فرمایند: «روز قیامت در ترازوى کسى چیزى بهتر از حسن خُلق‏ گذاشته نمی شود.»
امام باقر (علیه السلام) نیز در این باره و برکات آن فرموده اند: «کاملترین مردم از لحاظ ایمان خوش‏ خلق ترین آنها است.»
 امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «مؤمن بعد از انجام واجبات پیش خداى عز و جل عملى محبوبتر از این نیاورد که مردم را از لحاظ خلقش در وسعت گذارد. (یعنى تنگ خلق نباشد).»
 همان حضرت (علیه السلام) فرموده اند: «خُلق نیکو گناه را آب کند، چنان که خورشید یخ را آب می کند.»
و نیز امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «نیکوکارى و حسن خلق خانه ‏ها را آباد کند و بر عمرها بیفزاید.»

 رسول خدا (صل الله علیه وآله وسلم) می فرمایند: «بافضیلت ‏ترین شما کسانى باشند که اخلاقشان نیکوتر باشد و همنشین‏ نواز باشند، آنها با مردم انس گیرند و مردم با آنها انس گیرند و روى فرششان نشینند.»

 امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمودند: «مؤمن الفت گیر است و کسى که الفت نگیرد و با او الفت نگیرند خیر ندارد.»
 امام صادق (علیه السلام) نیز در برکت حسن خُلق می فرمایند: «حسن خلق صاحبش را به درجه روزه دارى که به عبادت به پا خیزد می رساند.»