پیامبر خدا(ص):
"هر که در رفتار خود با مردم، به ایشان ستم نکند
و هرگاه با آنان سخن بگوید، دروغ نگوید
و چون وعده شان دهد، خلف وعده نکند،
انسانیتش کامل و عدالتش آشکار و دوستی اش لازم و غیبتش حرام است."
(الخصال: 208/28)
...
امام على(ع):
"مبادا دشمنان خدا را دوست بدارى،
یا دوستی ات را نثار کسى جز دوستان خدا کنى
که هر کس مردمى را دوست بدارد،
با آنان محشور شود."
(غررالحکم: ح 2703)
...
امام على(ع):
"دوستی ها و محبتّ ها را از دل ها بپرسید
که دل ها گواهانى رشوه ناپذیرند."
(غررالحکم: ح 5641)
...
امام على(ع):
"رشته ی دوستی هاى بدکاران
زودتر از هر دوستى دیگرى از هم مى گسلد."
(غررالحکم: ح 3124)
...
امام علی(ع):
"ایمان هیچ کس کامل نمی شود،
مگر هر که را خدا دوست دارد، دوست داشته باشد
و آن که را خدا دشمن دارد، دشمن داشته باشد."
(شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 18، ص 51)
...
امام صادق(ع):
"کسى که از حق دَم مى زند، با سه ویژگى شناخته مى شود:
ببینید دوستانش چه کسانى هستند؟
نمازش چگونه است؟
و در چه وقت آن را مى خواند؟"
(محاسن، ص 254، ح 281)
.