پیامبر خدا(ص):

"هر که در رفتار خود با مردم، به ایشان ستم نکند
و هرگاه با آنان سخن بگوید، دروغ نگوید
و چون وعده شان دهد، خلف وعده نکند،
انسانیتش کامل و عدالتش آشکار و دوستی اش لازم و غیبتش حرام است."

(الخصال: 208/28)
...

امام على(ع):

"مبادا دشمنان خدا را دوست بدارى،
یا دوستی ات را نثار کسى جز دوستان خدا کنى
که هر کس مردمى را دوست بدارد،
با آنان محشور شود."

(غررالحکم: ح 2703)
...

امام على(ع):

"دوستی ها و محبتّ ها را از دل ها بپرسید
که دل ها گواهانى رشوه ناپذیرند."

(غررالحکم: ح 5641)
...

امام على(ع):

"رشته ی دوستی هاى بدکاران
زودتر از هر دوستى دیگرى از هم مى گسلد."
 
(غررالحکم: ح 3124)
...

امام علی(ع):

"ایمان هیچ کس کامل نمی شود،
مگر هر که را خدا دوست دارد، دوست داشته باشد
و آن که را خدا دشمن دارد، دشمن داشته باشد."

(شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 18، ص 51)
...

امام صادق(ع):

"کسى که از حق دَم مى زند، با سه ویژگى شناخته مى شود:
ببینید دوستانش چه کسانى هستند؟
نمازش چگونه است؟
و در چه وقت آن را مى خواند؟"

(محاسن، ص 254، ح 281)
.