على بن یقطین در عین حال که وزیر مقتدر هارون الرشید بود، از شیعیان مخلص امام موسى بن جعفر علیه السلام به شمار مى رفت . با اینکه امام همکارى با ستمگران را جایز نمى دانست ، اما اشتغال بعضى افراد مورد اطمینان را در دستگاه ظالمان ضرورى مى دانست . یکى از آنها على بن یقطین بود، وى بارها از امام کاظم علیه السلام اجازه قطع همکاری و خروج از کار خود گرفت ولی امام اجازه نداد و فرمود:
این کار را نکن ! ما به شما علاقه داریم ، اشتغال تو در دربار خلیفه مایه عزت برادران دینى تو (شیعه ) است . امید است خداوند ناراحتى ها را به وسیله تو برطرف کند و آتش کینه دشمنان را خاموش سازد.
اى على بن یقطین ! کفاره خدمت در دربار ظالم ، نیکى به برادران دینى است .
سپس به وى فرمود:
تو یک چیز را براى من ضمانت کن ! من در مقابل سه چیز را ضمانت مى کنم .
اما آنچه تو باید ضمانت کنى این است که هر وقت یکى از دوستان ما به تو مراجعه کرد، هر حاجتى داشت برطرف کنى و براى او احترام و عزت قایل شوى .
و اما آنچه من باید ضامن شوم عبارتند از:
1. هیچوقت زندانى نشوى .
2. هرگز با شمشیر دشمن کشته نشوى .
3. هیچ وقت فقر و تنگدستى نبینى .
اى على ! هر کس مؤ منى را شاد کند، مرحله اول خدا، مرحله دوم پیغمبر صلى الله علیه و آله و در مرحله سوم همه ما را خوشحال نموده است . ( بحارالانوار)