کفاشی که کفش امام زمان را پینه نمی زد!!!

سید عبدالکریم کفاش شخصی بود که مورد عنایت ویژه امام زمان (عج) قرار داشت و حضرت دائماً به او سر می زد. روزی حضرت به حجره کفاشی او تشریف آوردند در حالی که او مشغول کفاشی بود. پس از دقایقی حضرت فرمودند: «سید عبدالکریم، کفش من نیاز به تعمیر دارد ، برایم پینه می زنی؟»

فهم دین

رفتم خونه پدر سه تا شهید .یه خرده احوالپرسی کردم . گفتم کجا وضو بگیرم ؟ گفتش که دو سه تا پله باید بری پایین . رفتم وضو گرفتم . دیدم پیرمرد حوله آورده .

شهدای کربلا

الان چه وقت شوخی است ؟ گفت چرا خوشحال نباشم ؟ میان ما و بهشت جز درگیری با این کافران و شهادت فاصله ای نیست

ﺟﻮﺍﻥ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺣﺎﻝ

ﻧﻤﺎﺯ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﮐﺮﻡ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﻧﺪ. ﻫﻮﺍ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﮐﺎﻣﻠﺎً ﺗﻤﻴﺰ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽ‌ﺷﺪﻧﺪ.

ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻦ، ﭼﺸﻢ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﮐﺮﻡ ﺑﻪ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺶ ﻏﻴﺮ ﻋﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ‌ﺭﺳﻴﺪ.

چنین زنی در عالم پیدا نمیشود

جناب حاج رضا وقاری از شیفتگان حضرت زهرا س نقل کردند:
در ایامی که شبهای چهارشنبه هر هفته از قزوین به مسجد مقدس جمکران در قم مشرف
میشدم، پ

همسر حضرت عباس علیه السلام

حضرت عباس(ع) تنها با یک زن ازدواج کردند. او لبابه دختر عبیدالله بن عباس بود.
لبابه زنی بسیار شایسته پاکدامن و از خاندانی شریف بود. او از بهترین زنان زمانه خود و از محبان امام علی ع بود.

توقفی برای حرکت

داستان آیت الله شفتی و سگ گرسنه
نمی دانم نام آیت الله شفتی را شنیده اید یا خیر؟ اما داستان جالب و آموزنده ای است. یکی ازعلمای ربانی قرن دوازدهم مرحوم سید محمدباقرشفتی رشتی معروف به حجه الاسلام شفتی است که ازمجتهدین برازنده و پرهیزکاربود،اوبسال 1175ه-ق درجرزه طارم گیلان دیده به جهان گشودوبسال 1260درسن 85سالگی دراصفهان ازدنیارفت ومرقدشریفش درکنارمسجدسید اصفهان ،معروف ومزارعلاقمندان است .

خدمت در دربار ظالم

على بن یقطین در عین حال که وزیر مقتدر هارون الرشید بود، از شیعیان مخلص امام موسى بن جعفر علیه السلام به شمار مى رفت . با اینکه امام همکارى با ستمگران را جایز نمى دانست ، اما اشتغال بعضى افراد مورد اطمینان را در دستگاه ظالمان ضرورى مى دانست . یکى از آنها على بن یقطین بود، وى بارها از امام کاظم علیه السلام اجازه قطع همکاری و خروج از کار خود گرفت ولی امام اجازه نداد و فرمود:

کیسه سنگ

روزی مردی نزد عارف اعظم آمد و گفت من چند ماهی است در محله ای خانه گرفته ام روبروی خانه ی من یک دختر و مادرش زندگی می کنند هرروز و گاه نیز شب مردان متفاوتی انجا رفت و امد دارند. مرا تحمل این اوضاع دیگر نیست.

نماز چوپان

مردی با پدرش در سفر بود که ناگهان پدرش از دنیا رفت.
از چوپانی در آن حوالی پرسید: «چه کسی بر مرده های شما نماز می خواند؟»
چوپان گفت: «ما شخص خاصی را برای این کار نداریم؛ خودم نماز آنها را می خوانم».